Kenang-kenangan dari Perempuan Bersanggul

Kata,
Yah, beberapa kata yang kau tinggal
Kini telah beranak-pinak
Menjadi gugusan warna
Yang entah

Ada yang mengutuk waktu
Juga memangku pilu
Ada yang membaca sendu
Ada yang mengurung rindu

Betapa kata telah linglung
Ia mencari sanggul
Yang kau pakai
Di antara nanar senja

Kini, kata telah beranak-pinak
Menjadi kenangan dan kenanga
Kadang mencarimu
Di beberapa lembar waktu
Yang kau serat di antara sirat suratmu

Dan kau,
Tak lagi menjadi kata yang gamang
Hanya berjuntai di ranting waktu
Yang kadang tertidur
Pulas
Di pangkuan mataku

Jakarta, 210416

Leave a Comment